Διορίστηκαν προσωρινοί μουφτήδες στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη για έξι μήνες

Το ελληνικό κράτος συνεχίζει τους διορισμούς μουφτήδων στη Δυτική Θράκη, παρά τις αντιδράσεις της Μουσουλμανικής Τουρκικής Μειονότητας. Η απόφαση, που φέρει την υπογραφή της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων Σοφίας Ζαχαράκη, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 29 Οκτωβρίου 2025 (ΦΕΚ Υ.Ο.Δ.Δ. 1412/2025).

Σύμφωνα με την απόφαση, στην Κομοτηνή ο Γιασάρ Σερίφ Νταματόγλου διορίστηκε προσωρινός μουφτής στη θέση του αναπληρωτή μουφτή Τζιχάτ Χαλήλ, ενώ στην Ξάνθη ο Σουχέιπ Ιμάμ διορίστηκε στη θέση του Νετζντέτ Χεμσερή.

Η διάρκεια της θητείας και των δύο ορίστηκε, σύμφωνα με τον νόμο 4964/2022, έως τη διενέργεια εκλογών για τους μουφτήδες και δεν θα υπερβαίνει τους έξι μήνες.

Η μειονότητα δεν αναγνωρίζει τους διορισμούς

Η Μουσουλμανική Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης θεωρεί ότι ο διορισμός μουφτήδων από την ελληνική πολιτεία αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο και στη Συνθήκη της Λωζάννης.

Εκπρόσωποι της μειονότητας τονίζουν ότι οι μουφτήδες πρέπει να εκλέγονται με την ελεύθερη βούληση της κοινότητας.

Η κοινότητα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει τους μουφτήδες που διορίζονται από τις ελληνικές αρχές.

Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θεωρούν ως νόμιμους θρησκευτικούς εκπροσώπους τους τον εκλεγμένο Μουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ και τον Μουφτή Ξάνθης Μουσταφά Τράμπα.

Ένα μακροχρόνιο πρόβλημα

Η Ελλάδα εφαρμόζει εδώ και πολλά χρόνια το σύστημα διορισμού, αντί εκλογής, μουφτήδων στη Δυτική Θράκη.

Ο νόμος 4964/2022, στον οποίο βασίζονται οι διορισμοί, θεωρείται από τους φορείς της μειονότητας ως «παρέμβαση στην ελευθερία της θρησκευτικής πίστης».

Οι οργανώσεις της μειονότητας καλούν την ελληνική κυβέρνηση να επιτρέψει την εκλογή των μουφτήδων και να σεβαστεί τα δικαιώματα που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Αυξάνονται οι επικρίσεις για δύο μέτρα και δύο σταθμά

Η πολιτική της Ελλάδας, που αγνοεί τη θρησκευτική αυτονομία της Μουσουλμανικής Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, προκαλεί αντιδράσεις, καθώς θεωρείται ότι έρχεται σε αντίθεση με τα ευρύτερα δικαιώματα που απολαμβάνει η Ελληνορθόδοξη μειονότητα στην Τουρκία βάσει της αρχής της αμοιβαιότητας.

Η Αθήνα χαρακτηρίζει οποιαδήποτε ρύθμιση που αφορά τα θρησκευτικά ιδρύματα της Ελληνορθόδοξη ς μειονότητας στην Τουρκία ως «παρέμβαση», ενώ την ίδια στιγμή αρνείται να αναγνωρίσει τους εκλεγμένους μουφτήδες της Δυτικής Θράκης και προχωρά σε διορισμούς που θυμίζουν καθεστώς επιτροπείας.

Ειδικοί και διεθνείς νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η στάση αυτή της Ελλάδας αντίκειται στις σαφείς διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης και συνιστά άμεση επέμβαση στη θρησκευτική και κοινωνική βούληση της Μουσουλμανικής Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης.